Hipp.
Quid huc seniles fessa moliris gradus,
o fida nutrix, turbidam frontem gerens
et maesta vultu? sospes est certe parens
sospesque Phaedra stirpis et geminae iugum?
Nvtr.
435Metus remitte, prospero regnum in statu est
domusque florens sorte felici viget.
sed tu beatis mitior rebus veni:
namque anxiam me cura sollicitat tui,
quod te ipse poenis gravibus infestus domas.
440quem fata cogunt, ille cum venia est miser;
at si quis ultro se malis offert volens
seque ipse torquet, perdere est dignus bona
quis nescit uti. potius annorum memor
mentem relaxa: noctibus festis facem
445attolle, curas Bacchus exoneret graves;
aetate fruere: mobili cursu fugit,
nunc facile pectus, grata nunc iuveni Venus:
exultet animus, cur toro viduo iaces?
tristem iuventam solve; nunc cursus rape,
450effunde habenas, optimos vitae dies
effluere prohibe, propria descripsit deus
officia et aevum per suos duxit gradus:
laetitia iuvenem, frons decet tristis senem.
[p. 173]
quid te coherces et necas rectam indolem?
455seges illa magnum fenus agricolae dabit
quaecumque laetis tenera luxuriat satis,
arborque celso vertice evincet nemus
quam non maligna caedit aut resecat" manus:
ingenia melius recta se in laudes ferunt,
460si nobilem animum vegeta libertas alit.
truculentus et silvester ac vitae inscius
tristem iuventam Venere deserta coles?
hoc esse munus credis indictum viris,
ut dura tolerent, cursibus domitent equos
465et saeva bella Marte sanguineo gerant?
475quam varia leti genera mortalem trahunt
carpuntque turbam, pontus et ferrum et doli!
providit ille maximus mundi parens,
cum tam rapaces cerneret Pati manus,
ut damna semper subole repararet nova.
sed fata credas desse: sic atram Styga
iam petimus ultro, caelibem vitam probet
sterilis iuventus: hoc erit, quicquid vides,
480unius aevi turba et in semet ruet.
excedat agedum rebus humanis Venus,
470quae supplet ac restituit exhaustum genus:
orbis iacebit squalido turpis situ,
vacuum sine ullis piscibus stabit mare,
alesque caelo derit et silvis fera
solis et aer pervius ventis erit.
proinde vitae sequere naturam ducem:
urbem frequenta, civium coetum cole.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
L. Annaeus Seneca. Tragoediae. Rudolf Peiper. Gustav Richter. Leipzig. Teubner. 1921.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.